In het vroege voorjaar van 2019 presenteerde de Roze Salon Haarlem de eenakter ‘Ik Huil Mijn Vaders Tranen’.
In aanloop naar de maand mei, waarin wij onze vrijheid vieren, staan wij vier jaar later op donderdag 13 april in de Roze Salon met dit toneelstuk wederom stil bij de offers die zijn gebracht om ons in vrijheid te kunnen laten leven en welke sporen dat heeft nagelaten in naoorlogse generaties.
Het thema is anno 2023 helaas weer zeer actueel nu er in Europa een gruwelijke aanvalsoorlog gaande is. Een oorlog die vele diepe wonden slaat in de huidige en ongetwijfeld ook toekomstige generaties. Eens temeer een reden om stil te staan bij het feit dat vrijheid een groot goed is maar geen vanzelfsprekendheid.
‘Twee vrouwen van de naoorlogse generatie, die om verschillende redenen nog dagelijks met de oorlog worstelen. De verhalen ook van dochters en vaders. Breekbare relaties soms, waarin liefde en onbegrip hand in hand gaan. Zoals dat bij veel opvolgende generaties speelt of kan spelen. Een verhaal over schuldgevoel. En schaamte. Maar juist ook over liefde. Door middel van gespiegelde monologen die elkaar afwisselen, vertellen de vrouwen over hun vader en de oorlog. Langzaam ontrolt zich hun ontroerende verhaal. In al zijn eenvoud herkenbaar en indringend.’
Geschreven door Martine Faber
Met: Ada Vinken en Arma Klaasen
Regie: Fred Rosenhart Rosenhart Producties
